two-ply

[ˈtu:plaɪ]

adj.

у дзьве таўшчы́ні, сто́лкі, пла́сты

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

втро́е нареч. (в три раза) утрая́, у тры разы́; (в три части) у тры сто́лкі;

увели́чить втро́е павялі́чыць у тры разы́;

сложи́ть, согну́ть втро́е скла́сці, сагну́ць у тры сто́лкі;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

біфіля́р

(ад бі- + лац. filum = нітка)

электрычны праваднік, складзены ў дзве столкі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

сядзёлка, ‑і, ДМ ‑лцы; Р мн. ‑лак; ж.

Абл. Падсядзёлак. На шыі ў кабылы абадраны стары хамут, пад яго пакладзена сукенка. Пад сядзёлкай таксама сукенка ў тры столкі. Галавач.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вдво́е нареч. (в два раза) у два разы́; (в две части) у дзве сто́лкі; удвайне́, удвая́;

увели́чить вдво́е павялі́чыць у два разы́ (удвайне́, удвая́);

сложи́ть, согну́ть вдво́е скла́сці, сагну́ць у дзве сто́лкі;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перагну́цца, ‑гнуся, ‑гнешся, ‑гнецца; ‑гнёмся, ‑гняцеся; зак.

Сагнуцца ў дзве столкі, пад вуглом, дугой. // Сагнуць сваё тулава, нахіліўшыся на што‑н., звесіцца. Надзейка перагнулася цераз падаконнік, уткнулася тварам у бэзавую [к]вецень. Васілевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ін-ква́рта

(лац. in quarto = у чатыры столкі)

у чацвёртую частку аркуша (пра фармат кнігі).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

fourfold

[ˈfɔrfoʊld]

1.

adj.

чатырохразо́вы, чатырохкра́тны

2.

adv.

у чаты́ры разы́ (павялі́чаны); у чаты́ры сто́лкі (скла́дзены)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

перагну́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні; -ну́ты; зак.

1. што. Сагнуць у дзве столкі, пад вуглом.

П. ліст паперы папалам.

2. перан., што і без дап. Дапусціць перагіб (у 2 знач.) у чым-н. (разм.).

Тут вы трошкі перагнулі.

◊

Перагнуць палку (разм., неадабр.) — упасці ў крайнасць, перастарацца ў чым-н.

|| незак. перагіба́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е і перагіна́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. перагіба́нне, -я, н. (паводле дзеясл. перагібаць).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

біфіля́рны

(ад біфіляр)

які складаецца з дзвюх нітак або дратоў;

б-ая абмотка — абмотка электраапаратаў або прыбораў складзеным у дзве столкі правадніком.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)