Стой, ста, стэ, сты ‘гэты, гэта, гэтыя’ (драг., Сл. ПЗБ), стой ‘гэты; той’ (Сл. Брэс). Гл. сіты, збліжанае з той, та і г. д.; адносна пачатку слова гл. сь, сей.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

stop-go [ˌstɒpˈgəʊ] n. BrE палі́тыка «стой–ідзі́» (меры папераменнага стымулявання і стрымлівання эканамічнага росту)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

непахі́снасць ж Únerschütterlichkeit f -; Stándhaftigkeit f - (стой касць)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

stoplight [ˈstɒplaɪt] n. BrE

1. чырво́ны сігна́л святлафо́ра, сігна́л «стой»

2. (таксама stop lights) AmE стоп-сігна́л

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Стоп — ужываецца як каманда ў значэнні ‘стой, спыніся!’ (ТСБМ). З англ. stop!, якое ад stop ‘прыпыніць’, адкуль і ням. stopp; гл. Фасмер, 3, 766; ЕСУМ, 5, 426; т. зв. інтэрнацыянальнае слова, шляхі пранікнення не вызначаны.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Тыр-р — так спыняюць каня (Сцяц.), тыр‑р‑р ‘стой (да каня)’ (астрав., Ск. нар. мовы). Вакалізаваны волевыяўленчы выклічнік, параўн. тр-р-р, тпру (гл.). Сюды ж ты́рканьня ‘тпруканне’, ты́ркаць ‘тпрукаць’, ты́ркнуць ‘тпрукнуць’ (Юрч. СНЛ).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

напераве́с, прысл.

Трымаючы (стрэльбу, вінтоўку, піку і пад.) перад сабой, з нахілам уверх. — Стой! Страляць буду! — і Станіслаў узяў вінтоўку наперавес. Мікуліч. Поўны гневу, .. [Міхал] бег з аўтаматам наперавес і ва ўпор расстрэльваў гітлераўцаў. Краўчанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

stop

int

1) стой!, спыні́ся! (у дарожных знаках і г.д.)

2) кро́пка (у тэлеграме)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

stop, ~u

I м.

сплаў

II

1. стоп; стой;

2. кропка (у тэлеграмах)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

прае́нчыць, ‑чу, ‑чыю, ‑чыць; зак.

1. Абазвацца енкам. // што і без дап. Сказаць з енкам. Калі пад Міканорам-злодзеем прагучала знянацку «стой», ён вымавіў, хутчэй «праенчыў» толькі адно слова — «А бра-а-тачка!». Каваленка.

2. Паенчыць некаторы час.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)