спі́кер, -а, мн. -ы, -аў, м.

Старшыня парламента ці (у парламентах некаторых краін) яго ніжняй палаты.

|| прым. спі́керскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

chairman [ˈtʃeəmən] n. (pl. -men) старшыня́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

chairperson [ˈtʃeəpɜ:sn]n. старшыня́ (мужчына або жанчына)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

chairwoman [ˈtʃeəwʊmən] n. (pl. -women) старшыня́ (жанчына)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

прэм’е́р-міні́стр

(ад прэм’ер + міністр)

старшыня ўрада, старшыня кабінета міністраў у некаторых краінах.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

хі́біць, хіблю, хі́біш, хі́біць; незак. (разм.).

1. Дапускаць пралікі, недакладнасці, рабіць памылкі.

2. перан. Баяцца каго-н., губляцца перад кім-, чым-н.

Перад кім хібіў старшыня, дык гэта перад начальствам.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Präs.

= Präsident – старшыня, прэзідэнт

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Vors.

= Vorsitzende(r) – старшыня

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

прэм’е́р-міні́стр, ‑а, м.

У некаторых дзяржавах — старшыня ўрада, старшыня савета міністраў або кабінета міністраў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прэзідэ́нт, -а, М -нце, мн. -ы, -аў, м.

1. Кіраўнік дзяржавы ў краінах з рэспубліканскай формай кіравання.

Рэзідэнцыя прэзідэнта.

2. Выбарны старшыня выканаўчага органа ў некаторых буйных навукова-даследчых установах, таварыствах. кангрэсах.

|| прым. прэзідэ́нцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)