chairman [ˈtʃeəmən] n. (pl. -men) старшыня́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

chairperson [ˈtʃeəpɜ:sn]n. старшыня́ (мужчына або жанчына)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

chairwoman [ˈtʃeəwʊmən] n. (pl. -women) старшыня́ (жанчына)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

хі́біць, хіблю, хі́біш, хі́біць; незак. (разм.).

1. Дапускаць пралікі, недакладнасці, рабіць памылкі.

2. перан. Баяцца каго-н., губляцца перад кім-, чым-н.

Перад кім хібіў старшыня, дык гэта перад начальствам.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

Vors.

= Vorsitzende(r) – старшыня

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Präs.

= Präsident – старшыня, прэзідэнт

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

прэм’е́р-міні́стр, ‑а, м.

У некаторых дзяржавах — старшыня ўрада, старшыня савета міністраў або кабінета міністраў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прэзідэ́нт, -а, М -нце, мн. -ы, -аў, м.

1. Кіраўнік дзяржавы ў краінах з рэспубліканскай формай кіравання.

Рэзідэнцыя прэзідэнта.

2. Выбарны старшыня выканаўчага органа ў некаторых буйных навукова-даследчых установах, таварыствах. кангрэсах.

|| прым. прэзідэ́нцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

przewodniczący

м. старшыня; кіраўнік

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

prezes

м. старшыня;

prezes rady ministrów — старшыня савета міністраў; прэм’ер-міністр

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)