столи́ца сталі́ца, -цы ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

stolica

ж. сталіца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Hptst.

= Hauptstadt – сталіца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

наваро́джаны, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і нованароджаны. Сталіца навароджанай дзяржавы, Уздымай высока свой дзяржаўны сцяг!.. Звонак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

metropolis [mɪˈtrɒpəlɪs] n.

1. сталі́ца

2. буйны́ го́рад, цэнтр дзелаво́га і культу́рнага жыцця́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

m. st.

= miasto stołeczne — сталіца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Residénzstadt

f -, -städte сталі́ца, рэзідэ́нцыя (горад)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Háuptstadt

f -, -städte сталі́ца, гало́ўны го́рад

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

метрапалітэ́н

(фр. métropolitain = сталічны, ад гр. metropolis = галоўны горад, сталіца)

гарадская падземная электрычная чыгунка.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

capital​1 [ˈkæpɪtl] n.

1. сталі́ца; гало́ўны го́рад (штата)

2. вялі́кая лі́тара;

with a capital letter з вялі́кай лі́тары

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)