Verbum

пуля́рка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак, ж.

Маладая курыца, адкормленая для стала.

по́тарч, прысл.

1. Старчаком, у вертыкальным становішчы.

Бервяно стала п.

2. Тарчма, тварам уніз.

Ляцець п.

сакрэ́тнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Род пісьмовага стала з адкідной дошкай і шуфлядамі для папер.

здабы́так, -тку, мн. -ткі, -ткаў, м.

1. Маёмасць, уласнасць; тое, што непадзельна стала чыім-н. набыткам.

Сялянскія здабыткі.

Творчасць Янкі Купалы стала здабыткам сусветнай культуры.

2. Дасягненні ў развіцці чаго-н.

Мастацкія здабыткі.

3. Здабытая рэч, прадмет і пад.

Паляўнічы з.

4. Вынік множання.

папрысо́ўваць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., што.

Прысунуць да каго-, чаго-н. усё, многае.

П. крэслы да стала.

згру́дзіцца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -дзіцца; зак. (разм.).

Сабрацца гуртам; стоўпіцца.

З. каля стала.

|| незак. згру́джвацца, -аецца.

сервіро́ўка, -і, ДМ -ро́ўцы, ж.

1. гл. сервіраваць.

2. Убранне стала (посуд, сталовыя прыборы і пад.).

Багатая с.

я́ва, -ы, ж.

Тое, што сапраўды існуе або існавала; рэальнасць, рэчаіснасць, а не сон ці мара.

Мара стала явай.

малакасо́с, -а, мн. -ы, -аў, м. (разм., пагард.).

Пра маладога чалавека, які не ведае жыцця, не можа яшчэ стала разважаць.