паманту́ліць
‘папрыкідвацца бедным, каб жывіцца чужым, жывіцца з чыйгосьці стала’
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| паманту́лю | паманту́лім | |
| паманту́ліш | паманту́ліце | |
| паманту́ліць | паманту́ляць | |
| Прошлы час | ||
| паманту́ліў | паманту́лілі | |
| паманту́ліла | ||
| паманту́ліла | ||
| Загадны лад | ||
| паманту́ль | паманту́льце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| паманту́ліўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)