stagnation [stægˈneɪʃn] n.

1. засто́й, ко́снасць, стагна́цыя;

stagnation of production засто́й у вытво́рчасці;

fall into stagnation дайсці́ да стагна́цыі

2. med. засто́й крыві́, вяно́зны засто́й

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Stagnatin

f -, -en эк. стагна́цыя, засто́й

sich im Zstand der ~ befnden* — знахо́дзіцца ў ста́не засто́ю [стагна́цыі], перажыва́ць засто́й

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

стагфля́цыя

[англ. stagflation, ад stag(nation) = стагнацыя + (inf)lation = інфляцыя]

форма інфляцыі, якая характарызуецца праяўленнямі стагнацыі эканомікі і адначасовым ростам дарагавізны.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)