актуаліза́тар
‘у мовазнаўстве: пэўны моўны сродак’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
актуаліза́тар |
актуаліза́тары |
| Р. |
актуаліза́тара |
актуаліза́тараў |
| Д. |
актуаліза́тару |
актуаліза́тарам |
| В. |
актуаліза́тар |
актуаліза́тары |
| Т. |
актуаліза́тарам |
актуаліза́тарамі |
| М. |
актуаліза́тары |
актуаліза́тарах |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
самавыратава́льнік
‘сродак аховы органаў дыхання і зроку’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
самавыратава́льнік |
самавыратава́льнікі |
| Р. |
самавыратава́льніка |
самавыратава́льнікаў |
| Д. |
самавыратава́льніку |
самавыратава́льнікам |
| В. |
самавыратава́льнік |
самавыратава́льнікі |
| Т. |
самавыратава́льнікам |
самавыратава́льнікамі |
| М. |
самавыратава́льніку |
самавыратава́льніках |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
ціхахо́д
‘транспартны сродак’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
ціхахо́д |
ціхахо́ды |
| Р. |
ціхахо́да |
ціхахо́даў |
| Д. |
ціхахо́ду |
ціхахо́дам |
| В. |
ціхахо́д |
ціхахо́ды |
| Т. |
ціхахо́дам |
ціхахо́дамі |
| М. |
ціхахо́дзе |
ціхахо́дах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
болесуціша́льны болеутоля́ющий;
б. сро́дак — болеутоля́ющее сре́дство
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
падмацава́льны подкрепля́ющий;
п. сро́дак — подкрепля́ющее сре́дство
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
валідо́л, -у, м.
Сасударасшыральны сродак (вадкі або ў таблетках).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
супрацьзача́ткавы, -ая, -ае.
Прызначаны для прадухілення цяжарнасці.
С. сродак.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
запа́л
‘прыстасаванне і сродак для запальвання’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
запа́л |
запа́лы |
| Р. |
запа́ла |
запа́лаў |
| Д. |
запа́лу |
запа́лам |
| В. |
запа́л |
запа́лы |
| Т. |
запа́лам |
запа́ламі |
| М. |
запа́ле |
запа́лах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
зацвярджа́льнік
‘асоба - той, хто зацвярджае што-небудзь; сродак для зацвердзявання’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
зацвярджа́льнік |
зацвярджа́льнікі |
| Р. |
зацвярджа́льніка |
зацвярджа́льнікаў |
| Д. |
зацвярджа́льніку |
зацвярджа́льнікам |
| В. |
зацвярджа́льніка |
зацвярджа́льнікаў |
| Т. |
зацвярджа́льнікам |
зацвярджа́льнікамі |
| М. |
зацвярджа́льніку |
зацвярджа́льніках |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
зацвярджа́льнік
‘асоба - той, хто зацвярджае што-небудзь; сродак для зацвердзявання’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
зацвярджа́льнік |
зацвярджа́льнікі |
| Р. |
зацвярджа́льніку |
зацвярджа́льнікаў |
| Д. |
зацвярджа́льніку |
зацвярджа́льнікам |
| В. |
зацвярджа́льнік |
зацвярджа́льнікі |
| Т. |
зацвярджа́льнікам |
зацвярджа́льнікамі |
| М. |
зацвярджа́льніку |
зацвярджа́льніках |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)