храп, -у, м.

1. Хрыплыя гукі, якія ўтварае той, хто спіць.

Моцны х.

Сон з храпам.

2. Гукі, якія нагадваюць хрыплае сапенне (пра коней).

Х. каня.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

даку́ка, -і, ДМ -ку́цы, ж. (разм.).

1. Турбота, клопат.

Спіць дзіця, не ведае дакукі.

2. Нуда, маркота.

З дакукі піша пісьмы.

3. Надакучлівая просьба, справа.

Яго заявы — адна д.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

sham​2 [ʃæm] v. прыкі́двацца, прытвара́цца;

He is shamming asleep. Ён прытвараецца, што спіць.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

співа́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да спіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

папаспа́ць, ‑сплю, ‑спіш, ‑спіць; зак.

Разм. Доўга паспаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спі́ты, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад спіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

насса́цца сов. насоса́ться;

дзіця́ насса́лася і спіць — ребёнок насоса́лся и спит

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

спать несов., в разн. знач. спаць;

◊

спит и ви́дит спіць і сніць;

ла́вры спать не даю́т ла́ўры спаць не даю́ць;

спать ве́чным сном спаць ве́чным сном;

кто спит, (тот) не греши́т посл. хто спіць, той не грашы́ць;

солда́т спит — слу́жба идёт погов. ку́хар спіць, а булён кіпі́ць; ба́бка спіць, а гусе́й пасе́;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

аддзяжу́рыць, ‑ру, ‑рыш, ‑рыць; зак.

1. Правесці на дзяжурстве некаторы час. Аддзяжурыць цэлыя суткі. // перан. Прабыць некаторы час на цяжкай нецікавай працы, службе.

2. Закончыць дзяжурства. [Чыгуначнік:] — Вунь лава ў дзяжурцы, але на ёй Мітрошчанка спіць. Аддзяжурыў і спіць. Б. Стральцоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

со́ня, ‑і.

1. м. і ж. Разм. Чалавек, які любіць спаць, многа спіць. — А дзе Ліда? — Спіць яшчэ. — О-о, соня, — нібы здзівіўся.. [Васіль] і падышоў да ўваходу ў другі пакой. Федасеенка.

2. ж. Невялікая жывёліна атрада грызуноў, якая праводзіць зіму ў спячцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)