uproszczony

спрошчаны;

uproszczony rachunek — спрошчаны разлік

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

прымітыві́зм, -у, м.

1. Спрошчаны падыход да складаных пытанняў (кніжн.).

2. Напрамак у мастацтве, які выкарыстоўвае формы першабытных, ранніх або прымітыўных стыляў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вульга́рны, -ая, -ае.

1. Пошлы, непрыстойны, грубы.

В. выраз.

2. Спрошчаны да крайнасці, да скажэння сэнсу.

В. выклад вучэння.

|| наз. вульга́рнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

vereinfacht

a спро́шчаны

ein ~es Verfáhren — тэх. спро́шчаны спо́саб; юрыд. паско́ранае судаво́дства

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

прыміты́ўны, -ая, -ае.

1. Просты, не складаны па будове, выкананні.

Прымітыўная тэхніка.

2. Недастаткова глыбокі, надта спрошчаны.

П. падыход да з’явы.

3. Неразвіты.

Прымітыўная асоба.

|| наз. прыміты́ўнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гекто́граф, ‑а, м.

Спрошчаны друкарскі апарат для атрымання копій (да 100 экземпляраў) з надрукаванага або напісанага тэксту.

[Ад грэч. hekatón — сто і gráphō — пішу.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

схе́ма, -ы, мн. -ы, схем, ж.

1. Спрошчаны чарцёж, які адлюстроўвае пабудову, сістэму, сувязь частак чаго-н. у агульным плане.

С. радыёпрыёмніка.

2. Апісанне, адлюстраванне чаго-н. у агульных рысах.

С. даклада.

|| прым. схе́мны, -ая, -ае (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

pidgin [ˈpɪdʒɪn] n. гібры́дная мо́ва (са скажэннем фанетычнага і марфалагічнага аблічча слова);

Pidgin English спро́шчаны гібры́дны варыя́нт англі́йскай мо́вы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

скаро́чаны

1. kurz; verkürzt; kúrzgefasst (кароткі, спрошчаны);

2. лінгв. ábgekürzt, abbreviiert [-vi´i:rt]

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

спрашчэ́нства, ‑а, н.

Павярхоўны, спрошчаны надыход да вырашэння складаных пытанняў, задач. І ў абмалёўцы галоўнага героя, і ў вырашэнні канфлікту Купала .. застаецца верным народнай традыцыі, пазбягае спрашчэнства і схематызму. Ярош.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)