припоте́ть сов., прост. прыпаце́ць, спаце́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

взопре́ть сов., прост. упрэ́ць, спаце́ць, успаце́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

спа́рыцца², -руся, -рышся, -рыцца; зак. (разм.).

1. Угрэцца, спацець (разм.).

У кажусе можна с.

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Пра малако: закіпець.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прыпаце́ць, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; зак.

Трохі спацець, запацець. Шыбы прыпацелі. Прыпацець ад бегу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разапрэ́ць, -э́ю, -э́еш, -э́е; зак.

1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Прэючы, размякнуць, разбухнуць.

Каша разапрэла.

2. Моцна спацець, распарыцца (разм.).

Р. пасля лазні.

|| незак. разаправа́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прапаце́ць, -е́ю, -е́еш, -е́е; зак.

1. Моцна спацець, выдзеліць многа поту.

П. ад лякарства.

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Насыціцца потам.

Шапка прапацела.

3. перан. Правесці які-н. час у цяжкай рабоце (разм.).

П. над чарцяжом дацямна.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

умакрэ́ць, ‑эю, ‑эеш, ‑эе; зак.

Разм. Стаць мокрым ад поту; спацець. Валынец, відаць, добра ўмакрэў, несучы, бо без шапкі, лысінай свеціць. Лобан.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

spotnieć

зак. спацець; упацець; упрэць; угрэцца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

spocić się

зак. спацець; упацець; упрэць; угрэцца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

спатне́ць, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; зак.

Разм. Тое, што і спацець. Над вухам нешта зашыпела, я спужаўся, паляцеў уніз. Бухнуўся на мох каля птушанят. Адразу спатнеў. Карпюк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)