мотабаліст назоўнік | мужчынскі род

Спартсмен, які займаецца мотаболам.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

рэгбіст назоўнік | мужчынскі род

Спартсмен, які займаецца рэгбі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

марафонец назоўнік | мужчынскі род

Спартсмен, які займаецца марафонскім бегам.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

раліст назоўнік | мужчынскі род

Спартсмен, які ўдзельнічае ў ралі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

самбіст назоўнік | мужчынскі род

Спартсмен — спецыяліст па барацьбе самба.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

цяжкаатлет назоўнік | мужчынскі род

Спартсмен, які займаецца цяжкай атлетыкай.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

средневе́с спорт. спартсме́н сярэ́дняй вагі́, сярэдневагаві́к, -ка́ м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

sportowiec

м. спартсмен

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Spítzensportler

m -s, - першакла́сны спартсме́н, найле́пшы спартсме́н

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

канаіст назоўнік | мужчынскі род

Спартсмен, які займаецца грэбляй на каноэ.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)