burnt​1 [bɜ:nt] adj. згарэ́лы, спа́лены

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

згарэ́лы, ‑ая, ‑ае.

Які згарэў; спалены. Толькі калі выйшаў цяпер [Міканор] на двор, заўважыў, што з-за хлява паўзе ўгару дымок, чорны дымок ад згарэлай саломы. Мележ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спапялёны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад спапяліць.

2. у знач. прым. Спалены дашчэнту, ператвораны ў попел. І каміны званамі звоняць на месцы спапялёных хат. Прыходзька.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нажжённый

1. напа́лены, спа́лены;

2. напа́лены, напе́чаны; нагрэ́ты;

3. вы́палены; см. наже́чь.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

burnt

[bɜ:rnt]

v. p.t. and p.p. of burn I

спа́лены; абгарэ́лы; абпа́лены

burnt trees — абгарэ́лыя дрэ́вы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

doszczętnie

дашчэнту, ушчэнт, датла; цалкам;

doszczętnie spalony — спалены датла

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

халако́ст

(англ. holocaust, ад гр. holos = цалкам + kaustos = спалены)

масавае знішчэнне людзей спальваннем (параўн. генацыд).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

ква́каць і кво́каць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

Утвараць гукі, падобныя на «ква-ква». Дзіўны светла-блакітны месяц ныраў між белых хмурынак; як ніколі, энергічна і гучна квакалі жабы. Ваданосаў. Зялёныя шарэнгі ішлі маршам, яны з задавальненнем аглядалі разбураны і спалены горад і, ухмыляючыся, квакалі: «Рус капут». Якімовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

исто́пленный​I

1. (нагретый топкой) нагрэ́ты, напа́лены; вы́палены (у печы);

2. (израсходованный на топку) разг. спа́лены; см. истопи́ть​I.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

супаста́т, ‑а, М ‑таце, м.

1. Уст. і высок. Вораг, непрыяцель. Нам не забыць ні хат, ні нават траў, Што супастатам спалены, стаптаны. Астрэйка. Няхай помняць супастаты, Што значаць бравыя салдаты. Колас.

2. Разм. лаянк. Разбойнік, злачынец, ліхадзей. [Маці:] — А, супастат... Драчонікі даўно пастылі, авечак трэба ісці займаць, а ён храпе сабе! Місько.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)