дыскамфо́рт, -у, М -рце, м.

Умовы жыцця, знаходжання, якія не забяспечваюць зручнасцей і спакою, а таксама такі стан.

|| прым. дыскамфо́ртны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

угомо́н разг. (покой) спако́й, -ко́ю м.;

нет на них угомо́ну няма́ на іх спако́ю;

не знать угомо́ну не ве́даць спако́ю;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

haunt​2 [hɔ:nt] v.

1. з’яўля́цца (пра здань)

2. прыгнята́ць, не дава́ць спако́ю (аб думках)

3. не дава́ць спако́ю (каму-н.), му́чыць, трыво́жыць (каго-н.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

неспако́іць

‘не даваць каму-небудзь, чаму-небудзь спакою (неспакоіць каго-небудзь, што-небудзь)’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. неспако́ю неспако́ім
2-я ас. неспако́іш неспако́іце
3-я ас. неспако́іць неспако́яць
Прошлы час
м. неспако́іў неспако́ілі
ж. неспако́іла
н. неспако́іла
Загадны лад
2-я ас. неспако́й неспако́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час неспако́ячы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

раўнава́га, -і, ДМ -ва́зе, ж.

1. Стан спакою, у якім знаходзіцца цела пад уздзеяннем роўных, процілегла накіраваных сіл.

Устойлівая р.

2. Устойлівае становішча, устойлівасць.

Страціць раўнавагу.

3. перан. Устойлівыя суадносіны паміж чым-н.

Экалагічная р.

4. перан. Стан спакою, ураўнаважанасці, нармальны стан духоўнага і маральнага жыцця.

Вывесці з раўнавагі.

|| прым. раўнава́жны, -ая, -ае (да 1 знач.; спец.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

драма́ць, драмлю́, дрэ́млеш, дрэ́мле; драмі́; незак.

1. Знаходзіцца ў стане дрымоты.

Прытуліўся да печы і дрэмле.

2. перан. Быць у стане спакою, нерухомасці.

Унутры драмалі сілы.

Гарадок драмаў у млявай цішыні.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

rúhebedürftig

a які́ патрабу́е спако́ю

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

haunting [ˈhɔ:ntɪŋ] adj. які́ праследуе, дайма́е, не дае́ спако́ю; надаку́члівы, неадчэ́пны (пра мелодыю, рытм і да т.п.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

keep on the trot

трыма́ць у ру́ху, не дава́ць спако́ю

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

wicked​1 [ˈwɪkɪd] n. : the wicked грэ́шнікі; бязбо́жнікі

♦

(there’s) no peace for the wicked няма́ спако́ю грэ́шнікам

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)