неспако́іць

‘не даваць каму-небудзь, чаму-небудзь спакою (неспакоіць каго-небудзь, што-небудзь)’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. неспако́ю неспако́ім
2-я ас. неспако́іш неспако́іце
3-я ас. неспако́іць неспако́яць
Прошлы час
м. неспако́іў неспако́ілі
ж. неспако́іла
н. неспако́іла
Загадны лад
2-я ас. неспако́й неспако́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час неспако́ячы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)