Хайль Соня

т. 16, с. 522

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Хені Соня

т. 17, с. 12

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

санлі́вец, ‑ліўца, м.

Санлівы чалавек; соня.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

śpioch

м. соня; спёха

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Lángschläfer

m -s, - разм. со́ня

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Schläfer

m -s, - разм. со́ня

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Síebenschläfer

m -s, - заал. со́ня

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

таўчо́нік, ‑а, м.

Блін з тоўчанай бульбы. Я схапіла хусцінку, Соня загарнула ў насоўку пару таўчонікаў ды па агурку. Лось.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

◎ Мярлі́на (груб.) ’соня’ (ушац., Нар. сл.). Да па‑міриць (гл.), ст.-рус. мьрлъ ’мёрлы’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Schláfmütze

f -, -n

1) начны́ каўпа́к

2) разм. со́ня

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)