доказа́тельный до́казны; (убедительный) перакана́ўчы, перакана́льны; (основательный) слу́шны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

expedient [ɪkˈspi:diənt] adj. мэтазго́дны; слу́шны; вы́гадны (але не заўсёды справядлівы)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

дзе́льны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзелавіты, дзелавы. Добры.. [Рудаў] чалавек, дзельны і чулы, гаворыць канкрэтна. Пташнікаў.

2. Практычна карысны; істотны; слушны. Надзя наогул яшчэ нікому не дала дзельнай парады, і таму толькі паціскала плячамі. Карпюк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

equitable

[ˈekwətəbəl]

adj.

справядлі́вы, слу́шны; бесстаро́нны, бесстаро́ньні

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

correct​1 [kəˈrekt] adj.

1. пра́вільны, слу́шны, дакла́дны, карэ́ктны

2. адпаве́дны, прыда́тны

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

well-timed [ˌwelˈtaɪmd] adj. своечасо́вы; слу́шны, дарэ́чны;

well-timed remarks слу́шныя заўва́гі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

де́льный

1. дзелаві́ты, дзелавы́;

2. слу́шны;

де́льное замеча́ние слу́шная заўва́га.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

godziwy

належны; справядлівы; слушны; адпаведны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

pásslich

a слу́шны, дарэ́чны, зру́чны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

poprawny

1. правільны; слушны;

2. карэктны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)