Korréktheit

f -

1) слу́шнасць, пра́вільнасць

2) карэ́ктнасць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Ángemessenheit

f -

1) адпаве́днасць

2) слу́шнасць, патрэ́бнасць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

де́льность

1. (способность к работе) дзелаві́тасць, -ці ж.;

2. (существенность) слу́шнасць, -ці ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Разо́нт: у разонт прымаць ’улічваць, прымаць пад увагу’ (Нар. Гом., Ян.), разо́н ’увага’ (Сцяшк. Сл.), ’упэўненасць, адвага’: грошы много даюць разону (Сержп. Казкі). Ад рэзо́н ’слушнасць, рацыя’, ’довад’. Застаецца незразумелым з’яўленне ‑т.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ра́цыя

(польск. racja, ад лац. ratio = розум)

разумная падстава, слушнасць (напр. мець рацыю).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

poprawność

ж.

1. правільнасць; слушнасць;

poprawność języka — правільнасць мовы;

2. карэктнасць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Ра́цыя ’падстава, сэнс, аснова, слушнасць’ (ТСБМ, Нас., ТС), ’прычына, прэтэнзія’ (Нас., Шат.), ра́ца ў выразе без дай рацы ’без прычыны, адвольна’ (Шат.), ст.-бел. рация ’аргумент, довад’ (Ст.-бел. лексікон). Праз польск. racja ’тс’, што з лац. ratiō ’разлічаная пазіцыя; доказ, довад, меркаванне’ (Булыка, Лекс. запазыч., 192).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

правота́ невінава́тасць, -ці ж.; справядлі́васць, -ці ж.; пра́вільнасць, -ці ж.; слу́шнасць, -ці ж.; пра́ўда, -ды ж.; см. пра́вый​II.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ве́рность

1. (правильность) пра́вільнасць, -ці ж., слу́шнасць, -ці ж.;

2. (преданность) ве́рнасць, -ці ж., адда́насць, -ці ж.; см. ве́рный​ 1, 3.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Ríchtigkeit

f - слу́шнасць, пра́вільнасць;

für die ~ der Ábschrift канц. ко́пія дакла́дная;

für die ~ der Únterschrift канц. по́дпіс све́дчыцца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)