прачу́ліць

‘прачуліць каго-небудзь, што-небудзь (сэрца) кранальнымі словамі’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прачу́лю прачу́лім
2-я ас. прачу́ліш прачу́ліце
3-я ас. прачу́ліць прачу́ляць
Прошлы час
м. прачу́ліў прачу́лілі
ж. прачу́ліла
н. прачу́ліла
Загадны лад
2-я ас. прачу́ль прачу́льце
Дзеепрыслоўе
прош. час прачу́ліўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прачу́льваць

‘прачульваць каго-небудзь, што-небудзь (сэрца) кранальнымі словамі’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. прачу́льваю прачу́льваем
2-я ас. прачу́льваеш прачу́льваеце
3-я ас. прачу́львае прачу́льваюць
Прошлы час
м. прачу́льваў прачу́львалі
ж. прачу́львала
н. прачу́львала
Загадны лад
2-я ас. прачу́львай прачу́львайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час прачу́льваючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

насвары́цца, -вару́ся, -ва́рышся, -ва́рыцца; зак., на каго і без дап.

Выказаць рэзкімі словамі сваё нездавальненне кім-н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

невыка́зны, -ая, -ае.

Такі, што цяжка або немагчыма выказаць, перадаць словамі.

Невыказная прыгажосць.

|| наз. невыка́знасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

немаве́дама, прысл. (у спалучэнні са словамі «што», «як», «адкуль», «куды» і пад.).

Невядома, незразумела.

Заехаць н. куды.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

канцыля́рскі, -ая, -ае.

1. гл. канцылярыя.

2. Сухі, невыразны, насычаны словамі, характэрнымі для мовы дзелавых папер.

К. стыль.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ува, прыназ. з М.

Ужыв. замест прыназоўніка «у» перад словамі «мне», «усіх», «усім», напр.: ува мне, ува ўсіх.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

таўтало́гія, -і, ж.

Паўтарэнне аднаго і таго ж іншымі словамі, якія не ўдакладняюць сэнсу сказанага.

|| прым. таўталагі́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

канча́так, -тка, мн. -ткі, -ткаў, м.

Зменная частка слова, якая паказвае на сінтаксічную сувязь з іншымі словамі; флексія.

Склонавы к.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

рытары́чны, -ая, -ае.

1. гл. рыторыка.

2. Напышлівы, упрыгожаны словамі (кніжн.).

Р. стыль.

|| наз. рытары́чнасць, -і, ж. (да 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)