прачу́ліць
‘прачуліць каго-небудзь, што-небудзь (сэрца) кранальнымі словамі’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| прачу́лю | прачу́лім | |
| прачу́ліш | прачу́ліце | |
| прачу́ліць | прачу́ляць | |
| Прошлы час | ||
| прачу́ліў | прачу́лілі | |
| прачу́ліла | ||
| прачу́ліла | ||
| Загадны лад | ||
| прачу́ль | прачу́льце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| прачу́ліўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)