Скрыпі́ца ‘кошык’ (Бяльк.). Гл. скрыпка 2.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

скри́пка муз. скры́пка, -кі ж.;

◊

игра́ть пе́рвую скри́пку ігра́ць пе́ршую скры́пку.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Violíne

[vi-]

f -, -n скры́пка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Fíedel

f -, -n скры́пка (танная)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

violin [vaɪəˈlɪn] n. скры́пка;

play the violin ігра́ць на скры́пцы

♦

play first violin займа́ць вяду́чае стано́вішча; ігра́ць гало́ўную ро́лю

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

leader [ˈli:də] n.

1. (of) лі́дар; кіраўні́к; правады́р

2. BrE перадавы́ арты́кул

3. BrE пе́ршая скры́пка (у аркестры)

4. AmE дырыжо́р

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

skrzypce

мн. скрыпка;

pierwsze skrzypce — першая скрыпка;

grać pierwsze (drugie) skrzypce — іграць першую (другую) скрыпку; быць на першых (другіх) ролях

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Schrámmelmusik

f - анса́мбль наро́дных інструме́нтаў (скрыпка, гітара, гармонік)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Báriton

m -s, -e

1) барыто́н (голас, спявак)

2) басо́вая скры́пка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

наи́гранный

1. прич. найгра́ны;

наи́гранная скри́пка найгра́ная скры́пка;

наи́гранная пласти́нка найгра́ная пласці́нка;

2. прил. (искусственный) шту́чны;

наи́гранная весёлость шту́чная весяло́сць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)