Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
violinist
[,vaɪəˈlɪnɪst]
n.
скрыпа́ч -а́m.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
fiddler
[ˈfɪdlər]
n.
скрыпа́ч -а́m.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
піяні́ст, ‑а, М ‑сце, м.
Музыкант, які іграе на фартэпіяна. Яго [Джорджэ Энеску] нястомная канцэртная дзейнасць дырыжора, скрыпача і нярэдка піяніста рана прынесла яму сусветную вядомасць.«Беларусь».Выступалі піяніст, скрыпач, спяваў хор.Мядзёлка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
віртуо́з, ‑а, м.
Артыст (звычайна музыкант), які выдатна валодае тэхнікай свайго мастацтва. Віртуоз-скрыпач.// Чалавек, які дасягнуў вышэйшай ступені майстэрства ў сваёй рабоце. У паэме «Пан Тадэвуш» Міцкевіч паказаў сябе майстрам-віртуозам.Лойка.
[Іт. virtuoso.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
канцэртма́йстар, ‑а, м.
1. Першы скрыпач — саліст сімфанічнага або опернага аркестра.
2. Музыкант, які ўзначальвае адну са струнных груп аркестра (скрыпак, альтоў, віяланчэлей). Канцэртмайстар скрыпак. Канцэртмайстар віяланчэлей.
3. Піяніст-акампаніятар, які развучвае партыі са спевакамі.
[Ням. Konzertmeister.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
скры́пачка, ‑і, ДМ ‑чцы; Рмн. ‑чак; ж.
Разм.Памянш.-ласк.да скрыпка. Падрос музыка, зрабіў сабе скрыпачку ды пайшоў у свет.Якімовіч.
скрыпа́чка, ‑і, ДМ ‑чцы; Рмн. ‑чак; ж.
Жан.даскрыпач.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
an accomplished violinist выда́тны/цудо́ўны скрыпа́ч;
an accomplished poet ма́йстар паэты́чнага сло́ва
2. вы́хаваны, культу́рны
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
БЕ́НДА
(Benda),
чэшскія музыканты, браты. Нарадзіліся ў г. Старэ-Бенаткі, Чэхія.
Іржы (Георг) Антанін (30.6.1722—6.11.1795), кампазітар, скрыпач, дырыжор. З 1742 скрыпач прыдворнай капэлы ў Берліне, з 1750 у г. Гоце, прыдворны капельмайстар (1770—78). Выступаў з выкананнем сваіх твораў у Гамбургу, Вене, Парыжы, Берліне. Стварыў узоры меладрамы: «Арыядна на Наксосе» і «Медэя» (1775), «Пігмаліён» (паводле Ж.Ж.Русо, 1779). Аўтар зінгшпіляў «Вясковы кірмаш» (1775), «Дрывасек, або Тры жаданні» (1778) і інш., кантат, сімфоній, канцэртаў з аркестрам, санат, культавых харавых твораў.
Францішак (Франц; 22.11.1709—7.3.1786), скрыпач і кампазітар. З 1726 канцэртаваў па Зах. Еўропе. З 1733 у Берліне, прыдворны скрыпач, канцэртмайстар Каралеўскага аркестра. Аўтар сімфоній, канцэртаў для скрыпкі з аркестрам і для клавесіна, санат для скрыпкі з basso continuo, трыо-санат, скрыпічных п’ес. Напісаў «Аўтабіяграфію» (рус.пер. у час. «Музыкальный и театральный вестник», 1856, № 41, 42, 44).