скру́чваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да скруціць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паскру́чваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Скруціць усё, многае.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

злама́ць, зламлю, зломіш, зломіць.

Зак. да ламаць (у 1–5 знач.).

•••

Зламаць сабе галаву — тое, што і скруціць сабе галаву (гл. скруціць).

(Сам) чорт галаву (нагу) зломіць гл. чорт.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паска́чваць

‘надаць круглую форму чаму-небудзь; качаючы, скруціць што-небудзь у валік; качаючыся, прыціснуць што-небудзь да зямлі’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. паска́чваю паска́чваем
2-я ас. паска́чваеш паска́чваеце
3-я ас. паска́чвае паска́чваюць
Прошлы час
м. паска́чваў паска́чвалі
ж. паска́чвала
н. паска́чвала
Загадны лад
2-я ас. паска́чвай паска́чвайце
Дзеепрыслоўе
прош. час паска́чваўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

наскру́чваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.

Скруціць пэўную колькасць чаго‑н. Наскручваць нітак. Наскручваць шруб.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

скру́тка, ‑і, ДМ ‑тцы, ж.

Разм. Дзеянне паводле знач. дзеясл. скруціць (у 1, 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

скрути́ть сов., в разн. знач. скруці́ць, мног. паскру́чваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

смоше́нничать сов., разг. змахлява́ць; (сплутовать) скруці́ць; (обмануть) ашука́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

take in sail

а) зьвіць, скруціць ве́тразі

б) зьме́ншыць свае́ надзе́і, амбі́цыі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

искорёжить сов., разг. пакараба́ціць; пакруці́ць, скруці́ць; сагну́ць, пагну́ць; скрыві́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)