скле́йваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да склеіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

скле́ены, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад склеіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паскле́йваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Склеіць усё. многае.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

наскле́йваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.

Склеіць у вялікай колькасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

skleić

зак.

1. склеіць;

2. перан. склеіць, зляпіць, сабраць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

зляпі́ць, зляплю́, зле́піш, зле́піць; зле́плены; зак., што.

1. гл. ляпіць.

2. Злучыць чым-н. ліпкім, склеіць (разм.).

З. лісты паперы.

З. кавалкі статуэткі.

|| незак. зле́пліваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

zlepić

зак. склеіць, зляпіць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

перакле́іць, ‑клею, ‑клеіш, ‑клеіць; зак., што.

1. Склеіць, паклеіць што‑н. нанава, яшчэ раз. [Валя] наняла майстроў, за адзін дзень пераклеіла сцены, сама вымыла падлогу і вокны. Чорны.

2. Наклеіць што‑н. іначай, у другім месцы. Пераклеіць марку на канверце.

3. Склеіць, паклеіць, наклеіць усё, многае.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

скле́йванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. склейваць — склеіць; дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. склейвацца — склеіцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пакле́іць, ‑ею, ‑еіш, ‑еіць; зак., што.

1. Склеіць, абклеіць усё, многае.

2. і без дап. Клеіць некаторы час.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)