пакле́іць, ‑ею, ‑еіш, ‑еіць; зак., што.

1. Склеіць, абклеіць усё, многае.

2. і без дап. Клеіць некаторы час.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)