назубі́ць сов. назубри́ть, насе́чь;

н. серп — назубри́ть (насе́чь) серп

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

sickle [ˈsɪkl] n. серп

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

зубі́ць, зублю́, зу́біш, зу́біць; зу́блены; незак. што.

Вастрыць, насякаючы зуб’е.

З. серп.

|| зак. вы́зубіць, -блю, -біш, -біць; -блены.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

hammer and sickle [ˌhæmərəndˈsɪkl] n. серп і мо́лат

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

назубі́ць, -зублю́, -зу́біш, -зу́біць; -зу́блены; зак., што і чаго (спец.).

Навастрыць, наразаючы або насякаючы зубцы.

Н. серп.

|| незак. назу́бліваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. назу́бліванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Schel

f -, -n серп

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

зубі́ць несов., спец. (серп и т.п.) зу́бри́ть, насека́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

празу́бліваць

‘вастрыць што-небудзь, насякаючы, наразаючы зуб'е (празубліваць серп)’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. празу́бліваю празу́бліваем
2-я ас. празу́бліваеш празу́бліваеце
3-я ас. празу́блівае празу́бліваюць
Прошлы час
м. празу́бліваў празу́блівалі
ж. празу́блівала
н. празу́блівала
Загадны лад
2-я ас. празу́блівай празу́блівайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час празу́бліваючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

серабры́сты в разн. знач. серебри́стый;

с. серп ме́сяца — серебри́стый серп луны́;

с. смех — серебри́стый смех;

~тая тапо́ля — серебри́стый то́поль

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дагартава́ць, -ту́ю, -ту́еш, -ту́е; -ту́й; -тава́ны; зак., што.

Давесці да патрэбнага гарту.

Д. серп.

|| незак. дагарто́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. дагарто́ўка, -і, ДМо́ўцы, ж. і дагарто́ўванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)