се́рны Schwéfel-; schwéfelhaltig;

се́рны калчада́н мін. Schwéfelkies m -es, -e;

се́рная кіслата́ хім. Schwéfelsäure f -;

се́рная крыні́ца Schwéfelquelle f -, -n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

sulfuric, sulphuric

[sʌlˈfjʊrɪk]

adj.

се́рны

sulfuric acid — се́рная кіслата́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

бязво́дны, ‑ая, ‑ае.

1. Пазбаўлены вады, вільгаці. На шмат кіламетраў цягнуліся бязводныя, высушаныя гарачым ліпеньскім сонцам палі. Шамякін.

2. Які не мае ў сваім саставе вады, вільгаці. Бязводная серная кіслага.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ва́пнава-се́рны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ва́пнава-се́рны ва́пнава-се́рная ва́пнава-се́рнае ва́пнава-се́рныя
Р. ва́пнава-се́рнага ва́пнава-се́рнай
ва́пнава-се́рнае		 ва́пнава-се́рнага ва́пнава-се́рных
Д. ва́пнава-се́рнаму ва́пнава-се́рнай ва́пнава-се́рнаму ва́пнава-се́рным
В. ва́пнава-се́рны (неадуш.)
ва́пнава-се́рнага (адуш.)		 ва́пнава-се́рную ва́пнава-се́рнае ва́пнава-се́рныя (неадуш.)
ва́пнава-се́рных (адуш.)
Т. ва́пнава-се́рным ва́пнава-се́рнай
ва́пнава-се́рнаю		 ва́пнава-се́рным ва́пнава-се́рнымі
М. ва́пнава-се́рным ва́пнава-се́рнай ва́пнава-се́рным ва́пнава-се́рных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

siarkowy

серны;

kwas siarkowy хім. серная кіслата

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Schwéfelbad

n -(e)s, -bäder мед. се́рная ва́нна

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

vitriol

[ˈvɪtriəl]

n.

1) купарва́с -у m.

blue vitriol — медзяны́ купарва́с

green vitriol — жале́зны купарва́с

2) се́рная кіслата́

3) зье́длівасьць, во́страя кры́тыка

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

кіслата́ ж. кислота́;

гэ́таму баршчу́ не хапа́е ~ты — э́тому борщу́ не хвата́ет кислоты́;

○ се́рная к. — се́рная кислота́;

аскарбі́навая к. — аскорби́новая кислота́;

ві́нная к. — ви́нная кислота́;

карбо́лавая к. — карбо́ловая кислота́;

лімо́нная к. — лимо́нная кислота́;

сіні́льная к. — сини́льная кислота́;

я́блычная к. — я́блочная кислота́;

нуклеі́навая к. — нуклеи́новая кислота́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ГІГРАСКАПІ́ЧНАСЦЬ

(ад гігра... + грэч. skopeō назіраю),

здольнасць некаторых рэчываў і матэрыялаў паглынаць вільгаць з паветра. Уласцівая матэрыялам капілярна-сітаватай структуры (драўніна, зерне і інш.), у тонкіх капілярах якіх адбываецца кандэнсацыя вільгаці, а таксама рэчывам, якія добра раствараюцца ў вадзе (харч. соль, цукар, канцэнтраваная серная к-та), і асабліва хім. злучэнням, здольным утвараць крышталегідраты. Некаторыя гіграскапічныя рэчывы (напр., бязводны хларыд кальцыю) выкарыстоўваюць як асушальнікі паветра.

т. 5, с. 219

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

кіслата́ ж. тс. хім. Säure f -, -n;

азо́тная кіслата́ Salpétersäure f;

се́рная кіслата́ Schwéfelsäure f;

саля́ная кіслата́ Sálzsäure f;

во́цатная кіслата́ Éssigsäure f;

цытро́навая [лімо́нная] кіслата́ Zitrónensäure f;

шча́ўевая кіслата́ Oxálsäure f

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)