Світа Канстанцін Мікалаевіч

т. 14, с. 267

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

сві́тка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так, ж.

Тое, што і світа².

|| прым. сві́ткавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

retinue [ˈretɪnju:] n. сві́та, эско́рт

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

сви́таI (сопровождающие) сві́та, -ты ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сви́таII геол. сві́та, -ты ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сві́тка ж гл світа 2

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

świta

ж. світа

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

сви́таIII (одежда) сві́та, -ты ж., сві́тка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сві́тка, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн. ‑так; ж.

Тое, што і світа ​3. Амелька адхіліў крысо світкі і падаў Тэклі гладышык светлага мёду. Краўчанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

orszak, ~u

м. світа, картэж

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)