Verbum

анлайнавы слоўнік

свиста́ть несов. свіста́ць;

свиста́ть всех наве́рх мор. свіста́ць усі́х наве́рх;

◊

ищи́-свищи́ шука́й ве́тру ў по́лі;

свиста́ть в кула́к свіста́ць у кула́к.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

цю́мкаць

‘свістаць (пра кулю і інш.)’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

падсві́стваць, -аю, -аеш, -ае; незак., каму-чаму.

Свістаць у такт, суправаджаючы спевы, ігру і пад.

|| зак. падсвіста́ць, -вішчу́, -вішчаш, -вішча; -вішчы́.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

świstać

незак. свістаць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

сві́снуць, -ну, -неш, -не; -ні; зак.

1. гл. свістаць.

2. каму. Моцна з размаху спляжыць (разм.).

С. кіем па плячах.

3. каго-што. Украсці (разм.).

С. грошы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

папасвіста́ць, ‑свішчу, ‑свішчаш, ‑свішча; зак.

Разм. Свістаць доўга, неаднаразова.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пе́ўчы, -ая, -ае.

1. Надзелены прыродай здольнасцямі спяваць або меладычна свістаць.

Пеўчая капэла.

Пеўчыя птушкі.

2. пе́ўчы, -ага, мн. -ыя, -ых, м. Спявак хору, звычайна царкоўнага.

Хор пеўчых.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адсвіста́ць, ‑свішчу, ‑свішчаш, ‑свішча; зак.

Скончыць свістаць. У дубах салаўі адсвісталі. Пысін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

свісту́н, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м.

1. Той, хто любіць свістаць.

2. перан. Чалавек, які многа гаворыць, а робіць мала, які несур’ёзна адносіцца да справы; балбатун.

|| ж. свісту́ха, -і, ДМ -ту́се, мн. -і, -ту́х.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

pféifen

* vi, vt свіста́ць, насві́стваць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)