шалага́нчык

‘свавольнік’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. шалага́нчык шалага́нчыкі
Р. шалага́нчыка шалага́нчыкаў
Д. шалага́нчыку шалага́нчыкам
В. шалага́нчыка шалага́нчыкаў
Т. шалага́нчыкам шалага́нчыкамі
М. шалага́нчыку шалага́нчыках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

балаўні́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м. (разм.).

Свавольнік, дураслівец.

|| ж. балаўні́ца, -ы, мн. -ы, -ні́ц.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

брыку́нчык

‘гарэза, свавольнік, непаседа, той, хто брыкаецца, - асоба і жывёла’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. брыку́нчык брыку́нчыкі
Р. брыку́нчыка брыку́нчыкаў
Д. брыку́нчыку брыку́нчыкам
В. брыку́нчыка брыку́нчыкаў
Т. брыку́нчыкам брыку́нчыкамі
М. брыку́нчыку брыку́нчыках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

брыку́нчык

‘гарэза, свавольнік, непаседа, той, хто брыкаецца, - асоба і жывёла’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. брыку́нчык брыку́нчыкі
Р. брыку́нчыка брыку́нчыкаў
Д. брыку́нчыку брыку́нчыкам
В. брыку́нчыка брыку́нчыкаў
Т. брыку́нчыкам брыку́нчыкамі
М. брыку́нчыку брыку́нчыках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

сваяво́льнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Тое, што і свавольнік.

|| ж. сваяво́льніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

жэ́ўжык, -а, мн. -і, -аў, м. (разм.).

Свавольнік, гарэза (звычайна пра дзяцей).

Супакою няма ад гэтых жэўжыкаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сваво́льніца, ‑ы, ж.

Жан. да свавольнік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

hellion [ˈheliən] n. AmE гарэ́за, сваво́льнік

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

prankster [ˈpræŋkstə] n. жартаўні́к; сваво́льнік; гарэ́за

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

сваяво́льнік, ‑а, м.

Тое, што і свавольнік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)