lentil [ˈlentɪl] n. сачаві́ца, сачы́ўка;

lentil soup сачаві́чная по́ліўка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

сачы́ўка ж. гл. сачавіца

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

lentil

[ˈlentəl]

n.

сачы́ўка, сачаві́ца f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

чечеви́ца​I с.-х. сачаві́ца, -цы ж., сачы́ўка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сачы́ўка, ‑і, ДМ ‑ўцы, ж.

Разм. Тое, што і сачавіца. [Іван Сцяпанавіч:] — Паводле колькасці бялку, а таксама вугляводаў сачыўка стаіць вышэй гароху і фасолі. Дубоўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

афа́кія

(ад а- + гр. phakos = сачавіца)

адсутнасць крышталіка ў воку.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

зернебабо́вы, ‑ая, ‑ае.

Які дае плады ў выглядзе бабоў, што выкарыстоўваюцца як прадукт харчавання. Зернебабовыя культуры. // у знач. наз. зернебабо́выя, ‑ых. Сельскагаспадарчыя расліны сямейства бабовых, напрыклад: гарох, фасоля, сачавіца і пад.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Сацьві́ца ’сачавіца’ (Янк. 1), сацві́чнік ’салома сацвіцы’ (Янк. 3.). Гл. наступнае слова.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Сачы́ўка ’сачавіца’ (ТСБМ, Касп., Некр., Гарэц., Др.-Падб., Дэмб., 1, Кіс., Сл. ПЗБ, Сл. Брэс., Клім., Шатал., Жд. 1, Выг.), ’мука з бобу’ (Мат. Гом.), сачэ́ўка (Шат., Бяльк., Сцяшк., Кіс., Мат. АС, Скарбы), сачо́ўка, сачу́ўка (Сцяшк., Сл. ПЗБ), сачу́ўка (Сл. Брэс.) ’тс’. Гл. сачавіца. Даны суф. варыянт можа быць запазычаннем з польск. soczewka ’тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

факалі́т

(ад гр. phakos = сачавіца + -літ)

лінзападобнае магматычнае цела (інтрузія), што змяшчаецца ў пластах асадачных парод.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)