сасо́ннік, -у, м.

Сасновы лес.

Адвеку тут стаяла сцяна густога, цяністага сасонніку.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Сосно́вый Бор г.п. Сасно́вы Бор.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

sosnowy

хваёвы; сасновы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

pine​1 [paɪn] n.

1. bot. (таксама pinetree) сасна́;

apine forest сасно́вы лес, сасня́к, хво́йнік;

pine needles іглі́ца

2. (таксама pinewood) сасно́вая драўні́на;

a pine table сасно́вы стол

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

саско́вы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да саска. Сасновы канал.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

◎ Кражні́к ’сасновы лясок’ (Мат. Маг.). Гл. кражняк

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Саснякі́ ’лісічкі’ (Сл. рэг. лекс.). Да сасно́вы < сасна.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Kíefernwald

m -(e)s, -wälder сасно́вы [хваёвы] лес, хво́йнік, сасня́к

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

шаўкапра́д, ‑а, М ‑дзе, м.

1. Матыль, вусень якога ўе коканы з шаўковага валакна, якое ён сам выдзяляе. / у вобразным ужыв. А рэактыўны шаўкапрад З хмурынкі белай Цягне пражу... Барадулін.

2. Матыль, вусень якога з’яўляецца небяспечным шкоднікам дрэвавых насаджэнняў. Апрача таго, ці не бачыў ён, Восіп Максімавіч, як хутка размнажаецца ў яго лясах сасновы шаўкапрад і сасновы рыжы пільшчык. Мяжэвіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бор​I м (лес) Wald m -(e)s, Wälder;

сасно́вы бор Kíefernwald m

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)