бор¹, -у, М у бары́, мн. бары́, -о́ў, м.

Стары сасновы лес.

Векавы б.

Карабельны бор — высокі, прыгодны для суднабудавання сасновы бор.

|| прым. баравы́, -а́я, -о́е.

Б. край.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сосно́вый хваёвы, сасно́вы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сасо́ннік, -у, м.

Сасновы лес.

Адвеку тут стаяла сцяна густога, цяністага сасонніку.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Сосно́вый Бор г.п. Сасно́вы Бор.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

sosnowy

хваёвы; сасновы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

pine1 [paɪn] n.

1. bot. (таксама pinetree) сасна́;

apine forest сасно́вы лес, сасня́к, хво́йнік;

pine needles іглі́ца

2. (таксама pinewood) сасно́вая драўні́на;

a pine table сасно́вы стол

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

саско́вы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да саска. Сасновы канал.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Кражні́ксасновы лясок’ (Мат. Маг.). Гл. кражняк

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Саснякі́ ’лісічкі’ (Сл. рэг. лекс.). Да сасно́вы < сасна.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Kefernwald

m -(e)s, -wälder сасно́вы [хваёвы] лес, хво́йнік, сасня́к

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)