Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
szyszka
ж. шышка;
szyszka sosnowa — хваёвая (сасновая) шышка
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
Kien
m -s
1) смо́льнае [сасно́вае] дрэ́ва
2) сасно́вая [хваёвая] лучы́на
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
стро́біл
(гр. strobilos = сасновая або яловая шышка)
спараносны каласок у многіх вышэйшых раслін, напр. насенных, плавунападобных, хвашчовых.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
стро́біла
(гр. strobilos = сасновая або яловая шышка)
1) цела стужачнага чарвяка, якое складаецца з членікаў;
2) стадыя развіцця сцыфамедуз.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
сасня́км.
1. Kíefernwald m -(e)s, -wälder, Föhrenwald m;
2. Kíefernholz n -(e)s (сасновая драўніна)
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
пла́хаж., в разн. знач. пла́ха;
сасно́вая п. — сосно́вая пла́ха;
асу́джанага павялі́ на ~ху — осуждённого повели́ на пла́ху
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
pine1[paɪn]n.
1.bot. (таксамаpinetree) сасна́;
apine forest сасно́вы лес, сасня́к, хво́йнік;
pine needles іглі́ца
2. (таксамаpinewood) сасно́вая драўні́на;
a pine table сасно́вы стол
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
сасно́вы, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да сасны, уласцівы ёй. Сасновая кара. □ Цімохава хата была моцная, ёмкая, пабудаваная з тоўстага сасновага дрэва.Колас.Тут [у вёсцы] водар сасновы, здаровы, Ігліцы, жывіцы настой.Бялевіч.// Які здабываецца з сасны. Грудзямі гарачымі зноў я ўдыхаю Пах кветак палёў і сасновай жывіцы.Хведаровіч.
2. Які складаецца з соснаў, парос соснамі. Няма ў ціхае надвор’е лесу болей спакойнага, паважна-ўрачыстага, чым сасновы бор.Навуменка.Лагер размяшчаўся ў сасновым гушчары.Мележ.
3. Зроблены з сасны. На заставе.. ўздымаюцца вялікія сасновыя зрубы.Брыль.Мёрзлыя камякі зямлі глуха падалі на сасновыя векі дамавін.Лынькоў.
4.узнач.наз.сасно́выя, ‑ых. Тое, што і хваёвыя.
5. Як састаўная частка пазваў раслін, жывёл, птушак. Сасновы шаўкапрад. Сасновая саўка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
◎ Квайня́ ’адно дрэва хвоі’, ’хваёвы лес’ (Сл. паўн.-зах.). Адваротнае запазычанне з літ.kvajä ’сасна’ (< бел.хвая). Спрадвечна роднасным з бел.хвая з’яўляецца літ.skuja ’яловая або сасновая іголка’. Форма хвайня узнікла па аналогіі з назвамі зараснікаў (параўн. беразня, ліпня) (Сцяцко, Афікс. наз., 205). На карысць літоўскага ўплыву сведчыць (апрача пачатковага к‑) геаграфія слова (брасл.), параўн. квайнёвы (таксама брасл.).