зефі́р³, -у, м.

Тонкая баваўняная тканіна.

|| прым. зефі́равы, -ая, -ае.

Зефіравая сарочка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

блу́за, -ы, мн. -ы, блуз, ж.

Прасторная верхняя сарочка без пояса.

Рабочая б.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ма́йка, -і, ДМ ма́йцы, мн. -і, ма́ек, ж.

Трыкатажная сарочка без рукавоў і каўняра.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

тэ́ніска, -і, ДМ -нісцы, мн. -і, -сак, ж.

Сарочка з кароткімі рукавамі, звычайна трыкатажная.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

каўбо́йка, -і, ДМо́йцы, мн. -і, -бо́ек, ж.

Верхняя мужчынская клятчастая сарочка асобага крою з адкладным каўняром.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

лё́лечка

‘памянш.-ласк. да лёля - сарочка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. лё́лечка лё́лечкі
Р. лё́лечкі лё́лечак
Д. лё́лечцы лё́лечкам
В. лё́лечку лё́лечкі
Т. лё́лечкай
лё́лечкаю
лё́лечкамі
М. лё́лечцы лё́лечках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

лё́лька

‘памянш.-ласк. да лёля - сарочка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. лё́лька лё́лькі
Р. лё́лькі лё́лек
Д. лё́льцы лё́лькам
В. лё́льку лё́лькі
Т. лё́лькай
лё́лькаю
лё́лькамі
М. лё́льцы лё́льках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

гімнасцёрка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак, ж.

Верхняя сарочка са стаячым каўняром, прынятая як ваеннае форменнае адзенне.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

undershirt

[ˈʌndərʃɜ:rt]

n.

спо́дняя кашу́ля або́ саро́чка

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

свежавы́мыты, ‑ая, ‑ае.

Толькі што, нядаўна вымыты. Свежавымытая сарочка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)