планетахо́д, -а, М -дзе, мн. -ы, -аў, м.

Аўтаматычны самаходны апарат з дыстанцыйным кіраваннем, які перамяшчаецца па паверхні планеты, аддаленай ад Зямлі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

аўтака́р, -а, мн. -ы, -аў, м.

Самаходны вазок з рухавіком унутранага згарання для перавозкі грузаў, багажу на невялікія адлегласці.

|| прым. аўтака́рны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

батыска́ф, ‑а, м.

Самаходны апарат для глыбакаводных даследаванняў.

[Грэч. bathýs — глыбокі, skáphos — судна.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

sélbstfahrend

a самахо́дны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

аўтака́ры, ‑аў; адз. няма.

Самаходны вазок для перавозкі грузаў, багажу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

месяцахо́д, ‑а, м.

Касмічны самаходны апарат, які рухаецца па паверхні Месяца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

канавакапа́льнік, ‑а, м.

Машына для канання канаў, траншэй і пад. Самаходны канавакапальнік. □ З таго боку [балота] канавакапальнік вывернуў доўгія грады чорнай зямлі. Дуброўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аўтагрэ́йдэр

(ад аўта- + грэйдэр)

самаходны грэйдэр.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

automotive

[,ɔtəˈmoʊtɪv]

adj.

1) аўтамабі́льны

automotive industry — аўтамабі́льная прамысло́васьць

2) самахо́дны, самару́хаючы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

аўтакра́н

(ад аўта- + кран)

самаходны грузападымальны кран.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)