саля́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. саля́ны саля́ная саля́нае саля́ныя
Р. саля́нага саля́най
саля́нае
саля́нага саля́ных
Д. саля́наму саля́най саля́наму саля́ным
В. саля́ны (неадуш.) саля́ную саля́нае саля́ныя (неадуш.)
Т. саля́ным саля́най
саля́наю
саля́ным саля́нымі
М. саля́ным саля́най саля́ным саля́ных

Крыніцы: krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ГАЛАКІНЕ́З,

гл. Саляная тэктоніка.

т. 4, с. 448

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

саляны́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. саляны́ саляна́я саляно́е саляны́я
Р. саляно́га саляно́й
саляно́е
саляно́га саляны́х
Д. саляно́му саляно́й саляно́му саляны́м
В. саляны́ (неадуш.)
саляно́га (адуш.)
саляну́ю саляно́е саляны́я (неадуш.)
саляны́х (адуш.)
Т. саляны́м саляно́й
саляно́ю
саляны́м саляны́мі
М. саляны́м саляно́й саляны́м саляны́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Slzsäure

f -, -n саля́ная кіслата́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Дыяпірызм, гл. Саляная тэктоніка

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

саля́ны 1, ‑ая, ‑ае.

У выразе: саляная кіслата — водны раствор хлорыстага вадароду.

саляны́ 2, а́я, ‑о́е.

Які мае адносіны да солі (у 1, 4 знач.). Саляны пласт. // Які ўтрымлівае соль. Саляны раствор. Саляныя азёры. // Звязаны са здабычай солі; прызначаны для здабычы солі. Саляныя капальні. □ Як спрактыкавана ў падзямеллі Беларус камбайнам саляным Праразае дзіўныя тунелі. Аўрамчык. // Звязаны з апрацоўкай, транспартаваннем, захоўваннем солі. Саляны склад. Саляны млын. Саляная прыстань.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

саля́ныI: хім.:

саля́ная кіслата́ Slzsäure f -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Slzbergwerk

n -s, -e саляна́я капа́льня

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Зайза́ярсаляная кіслата’ (зах., Нар. словатв.). Кавальскі тэрмін з ням. Salzsäure ’тс’ ці salzsauer ’салянакіслы’. Праз польск. (а магчыма і яўр.) пасрэдніцтва. Параўн. польск. zajzajar.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Хлорыставадародная кіслата, гл. Саляная кіслата

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)