са́льдо бухг. и пр. са́льда нескл., ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сальдава́ць, ‑дую, ‑дуеш, ‑дуе; зак. і незак., што.

Спец. Вызначыць (вызначаць) сальда. Сальдаваць рахунак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

balance on hand

акты́ўны баля́нс, са́льда

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

saldo

н. сальда;

saldo dochodów — сальда даходаў;

saldo dodatnie (ujemne) handlowe — актыўнае (пасіўнае) сальда гандлёвага балансу;

saldo transferów prywatnych — сальда прыватных трансфераў

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Réchnungsausgleich

m -(e)s, -e фін. са́льда

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Réstbetrag

m -s, -beträge фін. рэ́шткавая су́ма, са́льда

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

debetowy

debetow|y

дэбетовы;

~е saldo — дэбетовае сальда

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Sáldo

m -s, pl -den, -s бух. аста́ча, са́льда

éinen ~ áufweisen* — пака́зваць аста́чу [са́льда]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

balance​1 [ˈbæləns] n.

1. раўнава́га, балансава́нне;

stable balance усто́йлівая раўнава́га;

off balance няўсто́йлівы, хі́сткі;

keep one’s balance захо́ўваць раўнава́гу;

lose one’s balance губля́ць раўнава́гу; выхо́дзіць з сябе́; злава́цца

2. finance бала́нс; са́льда; рэ́шткі;

adverse balance пасі́ўны бала́нс;

favourable balance акты́ўны бала́нс;

balance of payments плаце́жны бала́нс

3. вага́, ва́гі

♦

be in the balance быць нявы́рашаным;

tremble/swing in the balance ліпе́ць на валаску́; сумнява́цца;

on balance у вы́ніку;

On balance, the company has had a successful year. У выніку ў фірмы быў паспяховы год;

catch/throw smb. off balance збіць каго́-н. з панталы́ку, вы́весці з раўнава́гі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ВАЛАВЫ́ НАЦЫЯНА́ЛЬНЫ ПРАДУ́КТ

(ВНП),

эканамічны паказчык, які адлюстроўвае сукупную вартасць канчатковых тавараў і паслуг у дзеючых рыначных цэнах. Уваходзіць у сістэму нац. рахункаў. Распрацоўваецца па методыцы ААН, у бягучых і пастаянных цэнах. У адрозненне ад валавога ўнутранага прадукту ВНП пазбаўлены двайнога ўліку (кошту прамежкавай прадукцыі, што ідзе на выраб канчатковай прадукцыі) і таму больш поўна адлюстроўвае ўзровень развіцця грамадства, яго магчымасці для паляпшэння дабрабыту сваіх членаў. ВНП у натуральна-рэчыўнай форме — вырабленыя за пэўны перыяд сродкі вытв-сці, спажывецкія даброты і паслугі, а ў вартаснай — рыначны кошт усіх гатовых тавараў і паслуг, вырабленых за пэўны перыяд усімі фактарамі вытв-сці (капітал, зямля, праца), якія належаць грамадзянам пэўнай краіны незалежна ад іх месца знаходжання. У ВНП уваходзіць таксама знешнегандл. сальда (розніца паміж экспартам і імпартам). Аднак гэты паказчык не ахоплівае прадукты і паслугі, вырабленыя ў дамашняй гаспадарцы, ценявой эканоміцы і інш. Таму ВНП найбольш адлюстроўвае дзелавую актыўнасць і магутнасць нац. эканомікі. Выкарыстоўваецца ВНП на спажыванне, інвестыцыі, экспарт і імпарт. На Беларусі выкарыстоўваецца з 1988. З-за крызісу ў пераходны да рыначнай эканомікі перыяд змяншаецца: у 1995 яго аб’ём склаў прыкладна ​2/3 ад узроўню 1990.

І.Дз.Прахарэнка.

т. 3, с. 469

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)