вы́жал, -жла, мн. -жлы, -жлаў, м.

Гончы сабака.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

заскавыта́ць, -вычу́, -вы́чаш, -вы́ча; -вычы́; зак. (разм.).

Пачаць скавытаць.

Сабака заскавытаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

даве́ку, прысл.

Да канца жыцця.

Маленькі сабака д. шчаня (з нар.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

ганча́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.

Паляўнічы сабака, прывучаны гнаць звера.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

watchdog [ˈwɒtʃdɒg] n.

1. вартаўні́чы саба́ка, саба́ка-вартаўні́к

2. назіра́льнік

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

віславу́хі, -ая, -ае.

З абвіслымі вушамі.

В. сабака.

|| наз. віславу́хасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

перапу́дзіць, -у́джу, -у́дзіш, -у́дзіць; -у́джаны; зак., каго (разм.).

Перапужаць.

Сабака перапудзіў авечак.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

куслі́вы, -ая, -ае (разм.).

Які мае здольнасць кусацца, джаліць.

Куслівыя пчолы.

К. сабака.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

ваўкада́ў, -да́ва, мн. -да́вы, -да́ваў, м.

Вялікі паляўнічы сабака, з якім ходзяць на ваўкоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

саба́чка¹, -і, мн. -і, -чак, м.

1. гл. сабака (у 1 знач.).

2. Шчаня.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)