цу́цык
‘асоба; шчаня, невялікі сабака’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| цу́цык | цу́цыкі | |
| цу́цыка | цу́цыкаў | |
| цу́цыку | цу́цыкам | |
| цу́цыка | цу́цыкаў | |
| цу́цыкам | цу́цыкамі | |
| цу́цыку | цу́цыках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)