рэлігія, царква
Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)
ВЕДЫ́ЧНАЯ РЭЛІ́ГІЯ,
ведыйская рэлігія, сістэма поглядаў, якая ўзнікла ў стараж. Індыі на падставе рэлігіі індаарыйскіх плямён і ў канцы 2-га — 1-й пал. 1-га тыс. да н.э. аформілася ў кананічных тэкстах — Ведах, ранняя стадыя фарміравання індуізму. Для ведычнай рэлігіі характэрны культы агню і продкаў, выкарыстанне пры значных ахвярапрынашэннях св. наркатычнага напою — сомы. Жыццё і светапогляд звязваліся з абрадамі і рытуаламі, ад выканання якіх гаспадаром ці жрацом залежалі адносіны з багамі, дабрабыт асобы, сям’і, грамады, дзяржавы. У ведычнай рэлігіі адсутнічала іерархія багоў. Найб. старэйшымі лічыліся багі Неба і Зямлі (Д’яўс і Прытхіві). Найб. папулярны Бог Індра — цар багоў і наладжвальнік свету. Бог агню Агні шанаваўся як пасрэднік паміж людзьмі і багамі, ахвярадаўца. Багам надаваліся чалавечыя рысы, кожны з іх суадносіўся з пэўнай часткай Сусвету — зямной, паветранай, нябеснай. У ведычнай рэлігіі бяруць пачатак уяўленні пра карму, мэтапсіхоз, тапас (аскеза) і інш. З ведычнай рэлігіі развіўся брахманізм.
А.В.Гурко.
т. 4, с. 57
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
рели́гия рэлі́гія, -гіі ж.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
юдаі́зм
‘рэлігія’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
юдаі́зм |
| Р. |
юдаі́зму |
| Д. |
юдаі́зму |
| В. |
юдаі́зм |
| Т. |
юдаі́змам |
| М. |
юдаі́зме |
Крыніцы:
nazounik2008,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
ісла́м, -у, м.
Мусульманская рэлігія; магаметанства.
|| прым. ісла́мскі, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
адзінабо́жжа, -а, н.
Рэлігія, якая прызнае стваральнікам свету толькі аднаго Бога; монатэізм; проціл. мнагабожжа.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
язы́чніцтва, -а, н.
Рэлігія, заснаваная на пакланенні многім багам; ідалапаклонства.
|| прым. язы́чніцкі, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
інду́скі инду́сский;
~кая рэлі́гія — инду́сская рели́гия
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
іудаі́зм, ‑у, м.
Рэлігія, пашыраная сярод веруючых яўрэяў; афіцыйная рэлігія дзяржавы Ізраіль.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
політэі́зм, -у, м. (спец.).
Рэлігія, якая прызнае існаванне многіх багоў; мнагабожжа; проціл. монатэізм.
|| прым. політэісты́чны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)