spiritual​1 [ˈspɪrɪtʃuəl] n. рэлігі́йная пе́сня не́граў, духо́ўны гімн; негрыця́нскі спіры́чуал

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

катэхі́зіс, ‑а, м.

Рэлігійная кніга, якая змяшчае кароткі выклад хрысціянскага веравучэння ў пытаннях і адказах.

[Ад грэч. katēchēsis — вуснае настаўленне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Jehovah [dʒɪˈhəʊvə] n. bibl. Іего́ва;

Jehovah’s Witnesses іегаві́сты (рэлігійная арганізацыя пратэстанцкага кірунку)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

янсені́зм, ‑у, м.

Гіст. Рэлігійная рэфармісцкая плынь у каталіцкай царкве 17–18 стст., блізкая да кальвінізму.

[Ад імя яго заснавальніка галандскага багаслова К. Янсенія.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рэлігі́йны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. рэлігі́йны рэлігі́йная рэлігі́йнае рэлігі́йныя
Р. рэлігі́йнага рэлігі́йнай
рэлігі́йнае		 рэлігі́йнага рэлігі́йных
Д. рэлігі́йнаму рэлігі́йнай рэлігі́йнаму рэлігі́йным
В. рэлігі́йны (неадуш.)
рэлігі́йнага (адуш.)		 рэлігі́йную рэлігі́йнае рэлігі́йныя (неадуш.)
рэлігі́йных (адуш.)
Т. рэлігі́йным рэлігі́йнай
рэлігі́йнаю		 рэлігі́йным рэлігі́йнымі
М. рэлігі́йным рэлігі́йнай рэлігі́йным рэлігі́йных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

метады́зм, ‑у, м.

Рэлігійная англа-амерыканская сектанцкая плынь, якая аддзялілася ў першай чвэрці 18 ст. ад англіканскай царквы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

хе́дар ​1, ‑а, м.

Рабочая частка збожжаўборачнага камбайна.

[Англ. header.]

хе́дар ​2, ‑а, м.

Яўрэйская пачатковая рэлігійная школа для хлопчыкаў.

[Стараж.-яўр.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тэало́гія, ‑і, ж.

Тое, што і багаслоўе. Прафесар тэалогіі быў Томас Мюнцэр, рэлігійная філасофія якога набліжалася да атэізму. Алексютовіч.

[Ад грэч. theos — бог і logos — вучэнне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Малака́не ’хрысціянская рэлігійная сетка стараабрадцаў’ (ТСБМ). Да малако (гл.). Матывацыя: прадстаўнікі секты, якія не ўжываюць мяса, а толькі малако (Фасмер, 2, 645).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

бапты́зм, ‑у, м.

Рэлігійная плынь у сучасным хрысціянстве, якая прапаведуе хрышчэнне ў сталым узросце і адмаўляе некаторыя абрады і догматы хрысціянскай царквы.

[Ад грэч. banpizō — хрышчу.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)