ры́льце​I ср. (уменьш. к ры́ло​I) лы́чык, -ка м., ры́льца, -ца ср.;

ры́льце поросёнка лы́чык парася́ці;

◊

ры́льце в пуху́ ры́льца ў пуху́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

го́рлышко

1. уменьш. го́рлачка, -ка ср.;

2. (бутылки) ры́льца, -ца ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Fláschenhals

m -es, -hälse ры́льца бутэ́лькі

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

szyjka

ж.

1. шыйка;

2. рыла; рыльца (бутэлькі)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

апыле́нне, ‑я, н.

1. Перанос пылку кветкі з тычынак на рыльца песціка, у выніку чаго адбываецца апладненне. Штучнае апыленне.

2. Дзеянне паводле дзеясл. апыліць (у 2 знач.).

•••

Перакрыжаванае апыленне — перанясенне пылку з тычынак кветак адной расліны на рыльцы песцікаў кветак другой расліны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ryjek

м.

1. лычык, рыльца;

2. хабаток (у насякомых)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

bottleneck

[ˈbɑ:təlnek]

n.

1) ры́льца бутэ́лькі

2) ву́зкі прахо́д або́ ву́ліца

3) зато́р -у m.; перашко́да f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

◎ Пасме́ціца (н. р.) ’сметнік’ (Грыг.). Відаць, у рукапісе апіска: трэба пасмецішча (замест ц — рус. щ), параўн. з такім жа суфіксам бел. сметнішча ’тс’ (ТСБМ). Суфікс ‑іца ў назоўніках ніякага роду не сустракаецца ў бел. мове; ёсць ‑ц‑а (каленца, рыльца, путца).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Nárbe

f -, -n

1) шрам, рубе́ц

2) бат. ры́льца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

stigma

[ˈstɪgmə]

n., pl. stigmas or stigmata

1) га́ньба, пля́ма f.

2) знак -у m., кляймо́ n.

3) Bot. ры́льца пе́сьціка

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)