рыкаць - Пошук

му́кнуць

‘аднакратны дзеяслоў да мукаць - рыкаць, мыкаць’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

прарыка́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

1. Абазвацца рыканнем.

2. Рыкаць некаторы час. Карова прарыкала ўвесь вечар.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ме́каць

‘бляяць, рыкаць’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

зарыка́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Пачаць рыкаць. // Азвацца рыкам. [Рабка] спынілася, цягуча зарыкала і павольна падалася назад да статка. Хомчанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

porykiwać

незак. рыкаць, мыкаць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

мыча́ть несов.

1. рыка́ць, мы́каць;

2. перен., разг. мы́каць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бу́каць

‘рыкаць, мыкаць; напрошвацца, надакучваць (у галаву букала думка)’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

рыка́нне ср.

1. мыча́ние, рёв м.;

2. рыка́ние, рыча́ние; см. рыка́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

bellow² [ˈbeləʊ] v.

1. раўці́, рыка́ць (пра жывёл)

2. (at) раўці́, лямантава́ць, гарлапа́ніць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

пукчэ́ць

‘утвараць пуканне ад бражэння; рыкаць, бурчаць, злосна мармытаць, гаварыць пра сябе што-небудзь і без прамога дапаўнення’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Verbum