гу́ма, -ы, ж.

Эластычны матэрыял, які атрымліваецца шляхам вулканізацыі каўчуку; рызіна.

|| прым. гу́мавы, -ая, -ае.

Г. мячык.

Гумавая прамысловасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

микропо́ристый мікрапо́рысты;

микропо́ристая рези́на мікрапо́рыстая гу́ма (рызі́на).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пратэ́ктар², -а, мн. -ы, -аў, м. (спец.).

Патоўшчаная частка пакрышкі, якая непасрэдна сутыкаецца з дарогай.

|| прым. пратэ́ктарны, -ая, -ае.

Пратэктарная рызіна.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

губкава́ты гу́бчатый;

~тая рызі́на — гу́бчатая рези́на

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мікрапо́рысты микропо́ристый;

~тая рызі́на — микропо́ристая рези́на

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

расцяжны́, ‑ая, ‑ое.

Такі, які можна расцягнуць (у 1 знач.). Расцяжная рызіна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

губкава́ты, ‑ая, ‑ае.

Падобны да губкі ​2 (у 2 знач.); порысты. Губкаватая рызіна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

расцяжны́ растяжно́й, растяжи́мый;

~на́я рызі́на — растяжна́я рези́на

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гумаля́стыка

(польск. gumelastyka)

уст. гума, рызіна.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

цягу́чы, -ая, -ае.

1. Здольны расцягвацца, падаўжацца, не абрываючыся, не ломячыся.

Цягучая рызіна.

2. Густы і клейкі, ліпкі.

Ц. клей.

3. перан. Працяглы, запаволены, марудлівы.

Цягучыя песні.

4. Тое, што і цягавіты.

|| наз. цягу́часць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)