Ро́лька ’рулон (паперы)’ (беласт., Сл. ПЗБ). З польск. rolka ’ролік’ (Мацкевіч, там жа).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

скру́так, -тка м.

1. свёрток;

2. руло́н; (о бумаге — ещё) сви́ток; (о проволоке — ещё) мото́к

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

скрутак, сувой, рулон

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

холсти́на ж.

1. палатно́, -на́ ср.;

2. (свёрток, рулон холщовой ткани) суво́й, род. суво́я м.; тру́бка, -кі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

web [web] n.

1. павуці́нне;

a web of intrigue/lies павуці́на інтры́г/хлусні́

2. перапо́нка (у птушак)

3. руло́н (паперы, тканіны)

4. the web се́тка радыёста́нцый, чыгу́нак і да т.п.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

шту́ка, -і, ДМ -ўцы, мн. -і, штук, ж.

1. чаго. Цэлы, некрануты, непачаты яшчэ прадмет, выраб (звычайна пра рулон тканіны).

Ш. сукна, палатна.

2. Асобны прадмет з шэрага аднародных.

Некалькі штук яблыкаў.

3. Наогул пра рэч, прадмет, якую-н. з’яву ці чалавека (разм., жарт. або неадабр.).

Набыты вопыт — гэта добрая ш.

Адразу відаць, што ён за ш.

4. перан. Незвычайны ўчынак, выхадка, выдумка (разм.).

Кінь свае каварныя штукі!

Вось дык ш.!

|| памянш. шту́чка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

раскаці́ць, ‑качу́, ‑ко́ціш, ‑ко́ціць; зак., што.

1. Коцячы, раз’яднаць, развесці ў розныя бакі. Раскаціць бочкі. □ Дастаць .. гармонік ніхто не мог. Для гэтага прыйшлося б раскаціць усю кучу бярвення. Якімовіч.

2. Разагнаўшы, паступова надаць вялікую скорасць чаму‑н. Раскаціць каляску.

3. Пакаціўшы, разгарнуць, раскруціць што‑н. згорнутае ў рулон. Раскаціць сувой. □ Хросны раскаціў на стале шарачак і аберуч пагладзіў яго. Брыль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паста́ў I, -та́ва м. поста́в;

млын на два ~та́вы — ме́льница в два поста́ва

паста́ў II, -та́ва м. (свёрток холста) тру́бка ж., руло́н, шту́ка ж.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Bausch

m -(e)s, -e або Bäusche суво́й, руло́н

◊ in ~ und Bógen — усё ра́зам, за адны́м ма́хам

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

тру́бка, -і, ДМ -бцы, мн. -і, -бак, ж.

1. гл. труба.

2. Назва розных прыбораў і прыстасаванняў звычайна цыліндрычнай формы.

Рэнтгенаўская т.

3. У біялогіі і анатоміі: назва розных полых органаў цыліндрычнай формы.

Дыхальная т.

4. Частка тэлефоннага апарата з прыладай для слухання і мікрафонам.

Зняць трубку.

5. Рулон, скрутак якога-н. матэрыялу ў форме вузкай трубы.

Т. палатна.

|| памянш. тру́бачка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж.

|| прым. тру́бачны, -ая, -ае (да 1 і 2 знач.) і тру́бкавы, -ая, -ае (да 1 знач.).

Трубачны завод.

Трубачныя рыштаванні.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)