ру́до-жёлтый уст. руды́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

шлак, -у, м.

Застылыя рэшткі пасля выплаўкі металу з руды.

|| прым. шла́кавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

го́рна-абагача́льны, -ая, -ае.

Які мае адносіны да здабычы каштоўных мінералаў з руды.

Г. камбінат.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

зямлі́стасць ж., в разн. знач. земли́стость;

з. руды́ — земли́стость руды́;

з. тва́ру — земли́стость лица́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

обогаще́ние абагачэ́нне, -ння ср., узбагачэ́нне, -ння ср.;

обогаще́ние руды́ горн. абагачэ́нне руды́;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

и́збура-жёлтый бурава́та-жо́ўты, руды́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

рудо́й и ру́дый обл. руды́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

рудаво́з, -а, мн. -ы, -аў, м.

Судна, прызначанае для перавозкі руды і каменнага вугалю.

|| прым. рудаво́зны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

red-head [ˈredhed] n. руды́, рыжавало́сы чалаве́к

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

umber​2 [ˈʌmbə] adj. цёмна-кары́чневы, цёмна-руды́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)