рубе́ц​I

1. (шво) Naht f -, Nähte; Saum m -(e)s, Säume (шляк);

2. (ад раны) Nárbe f -, -n, Schrámme f -, -n; Stríeme f -, -n, Stríemen m -s, - (ад удару)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Рубе́ц 1 ’падоўжанае паглыбленне, зробленае кім-небудзь на гладкай паверхні’, ’след на целе пасля загоенай раны або ад пабояў’, ’шво пры сшыванні двух кавалкаў тканіны, скуры і пад.’, ’руб’ (ТСБМ), ’выступ, край’ (ТС), рубцава́ты ’з рубцамі’, рубцава́цца ’гаіцца, утвараючы рубцы (пра раны, язвы і пад.)’ (ТСБМ). Укр. рубе́ць, рус. рубе́ц ’рубец’, серб.-харв. ру̑б ’рубец (на адзенні)’, славен. rob ’тс’, польск. rąbek ’рубчык’. Стараж.-рус. рубьць ’рубец’. Гл. руб.

Рубе́ц 2 ’самы вялікі аддзел страўніка жвачных жывёл; ежа, прыгатаваная з гэтай часткі страўніка’ (ТСБМ). Да папярэдняга слова, у аснове значэння — знешняе падабенства.

Рубе́ц 3 ’спінка ложка’ (вілейск., Нар. сл.). Да руб (гл.), значэнне ’кант; цвёрды край прадмета’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

рубі́ць¹, рублю́, ру́біш, ру́біць; ру́блены; незак., што.

Падшываць край чаго-н., рабіць рубец¹ (у 3 знач.).

Р. хустку.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

рубцава́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -цу́ецца; незак.

Пра рану: зажываць, утвараючы рубец¹ (у 1 знач.).

|| зак. зарубцава́цца, -цу́ецца.

|| наз. рубцава́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

піса́га ж. рубе́ц м., шрам м.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

піса́га, -і, ДМ -са́зе, мн. -і, -са́г, ж. і піса́г, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.

Рубец, шрам на целе.

Пісагі ад бізуноў і шампалоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ру́бчык, -а, мн. -і, -аў, м.

1. гл. рубец¹.

2. Выпуклая палоска на тканіне, на якой-н. паверхні.

Драп у р.

|| прым. ру́бчыкавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

подгиба́ть несов. падгіна́ць;

подгиба́ть рубе́ц падгіна́ць рубе́ц;

подгиба́ть под себя́ но́ги падгіна́ць пад сябе́ но́гі, падку́рчваць но́гі;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

рубцы́, -цо́ў, ед. рубе́ц м., кул. рубцы́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

фля́кі, -каў ед. нет, кул. рубе́ц м.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)