абшчы́нна-ро́давы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. абшчы́нна-ро́давы абшчы́нна-ро́давая абшчы́нна-ро́давае абшчы́нна-ро́давыя
Р. абшчы́нна-ро́давага абшчы́нна-ро́давай
абшчы́нна-ро́давае
абшчы́нна-ро́давага абшчы́нна-ро́давых
Д. абшчы́нна-ро́даваму абшчы́нна-ро́давай абшчы́нна-ро́даваму абшчы́нна-ро́давым
В. абшчы́нна-ро́давы (неадуш.)
абшчы́нна-ро́давага (адуш.)
абшчы́нна-ро́давую абшчы́нна-ро́давае абшчы́нна-ро́давыя (неадуш.)
абшчы́нна-ро́давых (адуш.)
Т. абшчы́нна-ро́давым абшчы́нна-ро́давай
абшчы́нна-ро́даваю
абшчы́нна-ро́давым абшчы́нна-ро́давымі
М. абшчы́нна-ро́давым абшчы́нна-ро́давай абшчы́нна-ро́давым абшчы́нна-ро́давых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Пе́сак1 пясок ’трус’ (Нас.). Памянш. да пес (гл.), якое выкарыстоўвалася для называння розных звяркоў з густой поўсцю. Параўн. ст.-рус. песикь ’пясец’ (XVI ст.) і тсы©ь ’шчанё’; як родавая назва рус. песь ужывалася ў адносінах да воўка, лісы, сабакі (Даль, 3, 105); сюды ж таксама рус. (тул.) песец ’даўгашэрсны трус’. Паводле Німчука (Давньорус., 205), да XVII ст. ва Украіне вадзіўся звярок песок, якога здабывалі на футра: рысь, пески и коты; суф. ‑ець актыўна выцясняўся суф. ‑ок (< ькь).

Пе́сак2 ’простая шашка ў гульні ў шашкі’ (Нас.). Няясна. Магчыма, пераасэнсаванае пешка (*пёійак?), гл.

Пе́сак3 ’пясок’ (докш., Сл. ПЗБ). З польск. piasek ’тс’ (Мацкевіч, там жа, 3, 509). Націск на першым складзе спрыяў аднаўленню этымалагічнага ‑ė‑ (усх.-слав. гтъськъ ’пясок’). Вытворнае пескавы Чышчаны’ (мядз., Жыв. сл.), параўн. пескавы ’тс’ (Станк., Сл. ПЗБ), пескаву́ ’тс’ (ТС) — ад пясок

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)