нарастава́ць, ‑стае; безас. зак.

Растаць у вялікай колькасці. Нараставала многа снегу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

растава́нне, ‑я, н.

Дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. раставаць — растаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пота́ять сов., разг. раста́ць, мног. парастава́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

растава́ць, ‑таю, ‑таеш, ‑тае.

Незак. да растаць.

•••

У роце растае — пра што‑н. вельмі смачнае.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

захля́пнуць

‘закрыць што-небудзь (кнігу, папку і г. д.); растаць (пра дарогі)’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. захля́пну захля́пнем
2-я ас. захля́пнеш захля́пнеце
3-я ас. захля́пне захля́пнуць
Прошлы час
м. захля́пнуў захля́пнулі
ж. захля́пнула
н. захля́пнула
Загадны лад
2-я ас. захля́пні захля́пніце
Дзеепрыслоўе
прош. час захля́пнуўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

абта́ць, 1 і 2 ас. звычайна не ўжыв., -а́е; зак.

Вызваліцца зверху ці па краях ад снегу, лёду пры яго раставанні́; растаць зверху, з краёў; зменшыцца ў выніку раставання.

Шыбы абталі.

Ільдзіна абтала.

|| незак. абтава́ць, -тае́.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прата́ць, ‑ае; зак.

Растаць, утварыўшы праталіну. Навокал камлёў .. [снег] пратаў бадай што да зямлі. Кара на камлях пачарнела, нібыта абгарэла. Карпаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падта́ць, ‑тане; зак.

Растаць крыху, знізу або з краёў. На агародах добра падтаў снег, і гракі пачалі ладзіць свае гнёзды на падсохлай стромай таполі. Лобан.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

раста́ять сов.

1. (обратиться в жидкое состояние) раста́ць;

снег раста́ял снег раста́ў;

2. (обратить в жидкое состояние) раста́яць, растапі́ць;

раста́ять лёд раста́яць (растапі́ць) лёд;

3. перен. раста́ць;

совсе́м раста́ять от похва́л зусі́м раста́ць ад пахва́л.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Прата́ліцца ’растаць месцамі’ (ашм., Сцяшк. Сл.). Дэрыват ад праталіна.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)