luxurious [lʌgˈʒʊəriəs] adj. раско́шны

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

люкс², прым., нязм.

1. Багаты, раскошны па абсталяванні, абслугоўванні.

Каюта-л.

Атэлье-л.

2. Вышэйшага класа, разраду, гатунку.

Шакалад-л.

|| прым. лю́ксавы, -ая, -ае (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

просто́рный прасто́рны; (свободный, не тесный — ещё) раско́шны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

раско́шна нареч.

1. роско́шно;

2. просто́рно, свобо́дно;

1, 2 см. раско́шны

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

fashionabel

[fεʃə'na:bəl]

мо́дны, раско́шны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

luxurious

[lʌgˈʒʊriəs]

adj.

1) раско́шны; які́ лю́біць раско́шу

2) раско́шны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

luksusowy

раскошны; шыкоўны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

przestronny

прасторны; раскошны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

zbytkowny

раскошны, пышны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Люксовы ’дабраякасны’ (гродз., Сцяшк. Сл.) — са скарочанага польск. luksusowy ’раскошны’ < лац. luxus ’свавольства, распуста’, ’марнатраўства’, ’раскоша’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)